Ewa była wspaniałą katechetką, koleżanką, wyrozumiałym wychowawcą, ale przede wszystkim ciepłym i dobrym człowiekiem.

           

23.05.2017r. zmarła Ewa Michalska, wieloletnia nauczycielka Zespołu Szkół w Szubinie.

            Ewa w zawodzie nauczyciela pracowała 27 lat. Ukończyła magisterskie studia teologiczne oraz studia podyplomowe na kierunku – Oligofrenopedagogika z komunikacją alternatywną.

            Przez wiele lat swojej pracy prowadziła kółko biblijne dla uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum. Realizowała projekty edukacyjne o tematyce religijnej m.in. „Największe religie świata”, „ Biblia na co dzień”. Była organizatorem i współorganizatorem różnych uroczystości szkolnych i pozaszkolnych, np. „Święty moim przyjacielem”, „Dzieci – Dzieciom”, Dzień Papieski, Jasełka. We współpracy z innymi nauczycielami ZS w Szubinie przygotowała piękną inscenizację wielkopostną pt. „Krzyż – Drzewo Życia”, która została zaprezentowana mieszkańcom Szubina w Szubińskim Domu Kultury i kościele parafialnym.

            Uczniowie pod opieką Pani Ewy Michalskiej brali udział w różnorodnych konkursach i akcjach charytatywnych m.in. Dniach Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy, „Ty możesz zostać św. Mikołajem”. Współpracowała z Akcją Katolicką w Szubinie oraz organizowała pomoc materialną dla najbardziej potrzebujących mieszkańców Gminy Szubin.

            W 2008 r. uzyskała stopień nauczyciela dyplomowanego. Wiele razy za swoją pracę otrzymała Nagrodę Dyrektora Szkoły. W 2016r. została nominowana do odznaczenia Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Weryfikacja wniosku przebiegła pozytywnie.

           

            Dyrekcja, grono pedagogiczne, pracownicy i uczniowie Zespołu Szkół w Szubinie wspominają Panią Ewę ze łzami w oczach.

            Ewa była wspaniałą koleżanką i dobrym nauczycielem. Zawsze otwarta na problemy innych, nigdy nie odmawiała pomocy. Z pasją wykonywała swój zawód oraz mierzyła się z trudem bycia wychowawcą. Zawsze z dumą i zaangażowaniem opowiadała o swoich wychowankach. Dla każdego miała ciepłe słowo, znalazła czas, aby porozmawiać, doradzić, pomóc rozwiązać problemy. Wielu pokoleniom swoich uczniów przekazywała najważniejsze zasady chrześcijaństwa – być dobrym dla drugiego człowieka.

            Była życzliwym, pogodnym i skromnym człowiekiem. Nie potrzebowała wielkich słów, aby nazywać rzeczy ważne.

            Miała niesamowite poczucie humoru. Jej śmiech rozbrzmiewał w murach Szubińskiej Dwójki. Zarażała nim wielu i wielu dzięki niej spoglądało z optymizmem w przyszłość. Gdy wchodziła do szkoły, wszystkich witała z uśmiechem, życząc miłego dnia. Każdemu dawała poczucie wyjątkowości.

            Podczas wycieczek szkolnych była wspaniałym kompanem i doskonałym opiekunem. Podejmowała trud długich, górskich wędrówek oraz wielu godzin podróży. Nie narzekała, chciała, aby wszyscy byli zadowoleni.

            Wiele sytuacji i miejsc w szkole będzie przypominać nam Ewę. Czujemy ból i tęsknotę. Ewa odeszła tak szybko, tak nagle…Pozostanie w naszych sercach na zawsze!